اهداف بخش مقدمات:
مرحله اول: دستگاه پاساژ که برای یکنواختی و ترکیب بهتر چند فتیله کاردینگ همزمان وارد دستگاه شده و خروجی فیتله دارد.
مرحله دوم: جداسازی الیاف کوتاه از الیاف بلند توسط دستگاه شانه‌زنی
مرحله سوم: کشش نهایی توسط دستگاه پاساژ
مرحله چهارم: استفاده از دستگاه فلایر جهت کاهش وزن خطی فتیله
مراحل پاساژ و شانه زنی:
برای دستیابی به یکنواختی، ترکیب و توازی بهتر، چند فتیله کاردینگ همزمان وارد «دستگاه کشش» می‌شود. این «کشش چندلا مرحله ۱» نامیده می‌شود. خروجی این مرحله هم فتیله است. در مرحله بعد در صورت سفارش مشتری، درصدی از الیاف کوتاه جدا می‌شود تا پارچه زیردستی نرم‌تر و ظاهری یکنواخت‌تر و پرز کمتری داشته باشد. این مرحله «شانه‌زنی» نام دارد.
عملیات شانه‌زنی خود دو مرحله دارد: ۱- تبدیل تعداد مشخصی فتیله کشش به بالشچه ۲- تغذیه بالشچه به دستگاه شانه‌زنی و در نهایت تولید فتیله شانه‌شده.
برای بار دوم جهت یکنواختی، ترکیب و توازی بهتر الیاف، فتیله شانه‌شده وارد «دستگاه کشش مرحله ۲» می‌شود. خروجی این دستگاه فتیله است که همچنان وزن خطی بالایی دارد. در دستگاه بعدی به نام «فلایر یا نیم‌تاب»، وزن خطی فتیله کاهش یافته و تاب مختصری به رشته الیاف اعمال می‌شود. محصول دستگاه، رشته‌ای ممتد از الیاف به نام «نیمچه‌نخ» است که روی بوبین پیچیده شده است. وزن خطی محصول از فتیله کمتر و از نخ بیشتر است. برای تولید محصول نهایی که همان نخ است این بوبین‌ها به دستگاه تمام‌تاب یا همان «رینگ» تغذیه می‌شوند.
فلایر:
کشش فتیله: فتیله‌های تولید شده که از دستگاه پاساژ و شانه‌زنی عبور کرده را تحت کشش قرار می‌دهد تا ضخامت آن‌ها کاهش یابد و برای مراحل بعدی ریسندگی آماده شوند.
تاب اولیه: به فتیله‌ها یک تاب اولیه می‌دهد تا استحکام آن‌ها افزایش یابد و در مراحل بعدی ریسندگی، الیاف از هم جدا نشوند.
پیچیدن فتیله بر روی بوبین: فتیله‌های تابیده شده را به صورت منظم بر روی بوبین‌های مخروطی شکل می‌پیچد تا برای مراحل بعدی ریسندگی آماده باشند.
در نتیجه:
در مجموع، عملیات انجام شده توسط دستگاه‌های پاساژ شانه‌زنی و فلایر، نقش بسیار مهمی در بهبود کیفیت و یکنواختی الیاف و آماده‌سازی آن‌ها برای مراحل بعدی ریسندگی دارند. این عملیات باعث می‌شوند که نخ نهایی تولید شده دارای استحکام، نرمی، یکنواختی و ظاهری مطلوب باشد.